W związku z tym należy podkreślić, że art. 481 § 1 KC przyznaje wierzycielowi uprawnienie do żądania odsetek za opóźnienie niezależnie od woli stron wyrażonej w umowie. Skorzystanie z tego uprawnienia zależy jednak wyłącznie od woli wierzyciela. Nic zatem nie stoi na przeszkodzie, żeby wierzyciel z zrzekł się tego uprawnienia jeszcze przed powstaniem opóźnienia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. akt V CSK 299/06, OSNC rok 2007, nr 9, poz. 143, Biul.SN rok 2007, nr 2, str. 13, M.Prawn. rok 2007, nr 22, str. 1256, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2007 r., sygn. akt V CSK 445/06).

opinie o dobrych prawnikach

Pod pojęcie siły wyższej, w rozumieniu art. 121 pkt 4 KC, podpadają takie stany, gdy rozwiązania legislacyjne uniemożliwiały uprawnionemu właścicielowi nieruchomości skutecznie i efektywnie dochodzenie swoich roszczeń (postanowienie SN z dnia 16.09.2011 r., IV CSK 77/11). Siłę wyższą definiuje się jako zdarzenie zewnętrzne, którego nie można przewidzieć bądź mu zapobiec. Np. siłą wyższą jest obiektywny, niezależny od właściciela nieruchomości, uwarunkowany przyczynami politycznymi stan o powszechnym zasięgu oddziaływania uniemożliwiający skuteczne dochodzenie przed sądem. Także niedostępność środków prawnych, które pozwoliłyby podważyć wadliwe akty władzy publicznej jest porównywalna z uregulowanym w art. 121 pkt 4 KC stanem siły wyższej uniemożliwiającym uprawnionemu dochodzenia swych roszczeń przed sądem.Apelacja pozwanej podlega oddaleniu, ponieważ jest bezzasadna (art. 385 KPC). Sąd I instancji na podstawie przedstawionego przez strony materiału dowodowego w sposób prawidłowy ustalił stan faktyczny w sprawie i chronologię wydarzeń istotnych dla rozstrzygnięcia. Sąd Apelacyjny podziela ustalenia faktyczne oraz wnioski Sądu Okręgowego i przyjmuje za własne, bez potrzeby ich powtarzania oraz ponownej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów. skuteczny adwokat łódź

Pozwana co do kwestii najistotniejszych w sprawie tj. istnienia po jej stronie zadłużenia wobec powoda oraz wysokości długu nie zgłaszała zarówno w toku postępowania pierwszoinstancyjnego jak również w apelacji zarzutów. Klauzula generalna z art. 5 KC dotyczy zarówno zachowań faktycznych, jak i czynności prawnych (także proceduralnych), dokonywanych na podstawie kompetencji wchodzących w zakres danego prawa podmiotowego. Jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 19 maja 2006 r. (III CZ 28/06), klauzula ta służy ocenie zachowań strony i sposobu korzystania przez nią ze swego prawa podmiotowego.

adwokat do trudnej sprawy cywilnej

Według zapatrywania dominującego w doktrynie i judykaturze wierzyciel dochodząc kary umownej nie jest zobligowany do udowodnienia szkody, a tym bardziej jej wartości. Pogląd ten znajduje uzasadnienie w przepisie art. 484 § 1 KC w którym ustawodawca expressis verbis zanegował istnienie bezpośredniej zależności między wysokością zaistniałej szkody i wysokością roszczenia o karę umowną. Wysokość szkody może mieć natomiast wpływ na miarkowanie kary umownej, jednak wykazanie braku szkody wierzyciela lub jej niewielkiego rozmiaru spoczywa na dłużniku. Pozwana dowodów takich nie przeprowadziła wadliwie uznając, iż ciężar dowodu wykazania szkody i jej wysokości spoczywa na powodzie. Tymczasem nawet wykazanie przez dłużnika braku szkody, co w sprawie nie nastąpiło, co do zasady nie zwalnia go od obowiązku zapłaty kary umownej (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego mająca moc zasady prawnej z 6 listopada 2003 r., III CZP 61/03, OSP 2004/9/115).W dniu 2 marca 2006 roku H.M. uległ wypadkowi drogowemu, na skutek którego doznał obrażeń ciała w postaci urazu czaszkowo-mózgowego z krwawieniem śródczaszkowym, w tym z obecnością krwiaków śródmózgowych, w wyniku czego doszło do pourazowego zespołu psychoorganicznego i niedowładu połowicznego prawostronnego ciała. Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem z dnia 27 czerwca 2007 roku w sprawie II K 195/07 za winnego tego wypadku uznał M.R. i zasądził od niego na rzecz H.M. kwotę 3.000 złotych tytułem nawiązki. prawniczy ranking

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy - zdaniem Sądu a quo - należało przyjąć, że powódka o szkodzie dowiedziała się bezpośrednio po podjęciu uchwały w dniu 22.01.2000 r. Dowiedziała się również z tym dniem kto jest autorem uchwały. Szkoda w ocenie Sądu zaistniała w momencie rozpowszechnienia treści uchwały oraz informacji o pozbawieniu członkowstwa w (...) przez media. Wszystkie bez mała materiały prasowe i radiowe opublikowano bowiem bezpośrednio po podjęciu uchwały (...), (...).

obsługa prawna

Pismem z dnia 17 czerwca 2010 r. powód rozszerzył żądanie pozwu wskazując, że domaga się zasądzenia kwoty 80.000 zł także od Skarbu Państwa - Aresztu Śledczego w (...). Zażądał nadto od dyrektora tej jednostki penitencjarnej przeprosin o treści analogicznej, jak w wypadku pozostałych statio fisci. W uzasadnieniu zmodyfikowanego stanowiska wskazał, że w okresie od (...) r. do (...) r. w Areszcie Śledczym w (...) był osadzany w celach przeludnionych, nie zapewniających prywatności, naruszających godność. Powód zarzucił, że wbrew art. 110 § 2a - d KKW nie doręczono mu decyzji w przedmiocie podstawy i okresu osadzenia w celach przeludnionych.Wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości obliczone zostało według formuły, iż roczna rynkowa stawka czynszu dzierżawy wynosi iloczyn wartości rynkowej 1 m2 gruntu nieobciążonego, powierzchni strefy bezumownego korzystania z nieruchomości, z której korzystało przedsiębiorstwo przesyłowe w przeszłości, współczynnik rynkowy relacji stawki czynszu dzierżawnego do wartości rynkowej gruntu, współczynnik uwzględniający lokalizację urządzenia na nieruchomości oraz sposób współkorzystania z zajętej części działki gruntu przez właściciela nieruchomości i przez przedsiębiorstwo przesyłowe. Formuła taka jest zalecana i powszechnie stosowana we wszelkich publikacjach, oraz określaniu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości. jaka kancelaria adwokacka do spraw rozwodowych



Zarząd spółki, w skład którego wchodził w 1996 r. do czerwca 1998 r., Z.U. (1), dostrzegł realne szanse uratowania spółki od upadłości w związku z udziałem w konsorcjum (...), które przystąpiło do przetargu na budowę autostrad i wobec odwlekania sprawy o renegocjację umowy przez Skarb Państwa i brak wiążącej odpowiedzi, zdecydował się wystąpić w lipcu 1997 r., a skutecznie w październiku 1997 r., z wnioskiem o otwarcie postępowania układowego, które jednak nie doszło do skutku z przyczyn nie leżących po stronie spółki, a wręcz z uwagi na stanowisko Skarbu Państwa, który jako największy wierzyciel nie stawił się na Zgromadzeniu Wierzycieli, a w następnym postępowaniu układowym zagłosował przeciwko układowi wypowiadając w jego trakcie umowę o oddaniu mienia do odpłatnego korzystania.

ranking adwokatow

Na podstawie zgodnych twierdzeń stron Sąd Apelacyjny ustalił, że strona pozwana, na wezwanie powoda, dokonała zwrotu łącznie kwoty 438.000 zł Powód dokonał zaliczenia tej kwoty na należność główną za 2007 r. oraz na odsetki od tej należności na kwotę 59.883,57 zł Zassane jest zatem żądanie co do kwoty 379.770.98 zł nierozliczonej dotacji za 2008 r., oraz dochodzone obok tej kwoty odsetki za opóźnienie, w łącznej wysokości 468.998.34 zł.Z ustaleń przyjętych w podstawie faktycznej skargi wynika, że powódka niewątpliwie świadczyła pracę w godzinach nadliczbowych, a także pracę w niedziele i święta. Sąd Okręgowy odmówił zasądzenia żądanej przez nią zapłaty, po pierwsze, ze względu na to, że była dyrektorem pozwanej placówki wychowawczej - pracownikiem zarządzającym zakładem pracy i, po drugie, z powodu uznania, że jej żądania są sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Argumentacja wspierająca obydwa te powody oddalenia apelacji powódki jest nieprzekonująca. opinie o łódzkich adwokatach

Natomiast Sąd Apelacyjny podziela argumentację Sądu I instancji na brak możliwości zastosowania w przedmiotowej sprawie art. 5 KC. Jeżeli nie zachodzą przesłanki z przepisów art. 928 KC lub 1008 KC przyjmuje się, że żądanie zachowku nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Celem instytucji zachowku jest ochrona interesów majątkowych wymienionych w art. 991 § 1 KC najbliższych członków rodziny przez zapewnienie im, niezależnie od woli spadkodawcy, a nawet wbrew jego woli, roszczenia pieniężnego odpowiadającemu ułamkowi wartości udziału w spadku, który by im przypadał przy dziedziczeniu ustawowym. Zastosowanie art. 5 KC nie może udaremniać celów przepisu o zachowku.

opinie o kancelariach adwokackich w łodzi

Dla uściślenia należałoby jedynie dodać, że w okresie, w którym miały miejsce zdarzenia opisane powyżej doszło do kilkakrotnych zmian w ustroju administracji publicznej. Tak więc do 26 maja 1990 roku można było mówić jedynie o Skarbie Państwa i czynnościach odpowiednich jego jednostek, a po tej dacie o kolejno funkcjonujących jednostkach samorządu terytorialnego. Uproszczeniem było zatem wskazanie na działania powoda w czasach, w których M. S. W. jako podmiot prawa jeszcze nie istniało. Z drugiej jednak strony sukcesja prawna powoda nie budzi najmniejszych wątpliwości, a zatem wskazane uproszczenia nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.



kancelarie adwokackieNie można też, w kontekście zasad współżycia społecznego, marginalizować aktualnej sytuacji życiowej pozwanego, który jest obecnie człowiekiem schorowanym, po kilku przebytych operacjach. Mając kłopot z poruszaniem się oczekuje na wymianę zastawki serca. Ponadto, pozwany ma bardzo trudną sytuację materialną. Poza żoną pozostała mu jedynie synowa. Syn zmarł. Pozwany nie może liczyć na pomoc rodziny.





Dnia 16 grudnia 1993 r. powódka złożyła zawiadomienie o popełnieniu przez M.W. przestępstwa polegającego na wyłudzeniu od jej matki A.C. upoważnienia do dysponowania środkami na rachunku bankowym prowadzonym przez (...) SA. Oddział w P.T. oraz pobraniu z rachunku 92.294.100 zł po śmierci A.C. Postanowieniem z dnia 18 stycznia 1994 r., sygn. akt (...) Komenda Rejonowa Policji w P.T. odmówiła wszczęcia dochodzenia. 24 stycznia 1994 r. powyższe postanowienie zostało zatwierdzone przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w P. Postanowieniem z dnia 8 marca 1994 r. sygn. akt I Dsn. 84/94 Prokuratura Wojewódzka w P.T. po rozpoznaniu zażalenia powódki na postanowienie Prokuratury Rejonowej w P.T. z dnia 24 stycznia 1994 r. utrzymała w mocy zaskarżone postanowienie. www



Trzeba przy tym wskazać, iż bez znaczenia jest fakt dokonania darowizny przed dłużnika wraz z jego żoną i z majątku wspólnego skoro powództwo przewidziane w art. 527 KC jest dopuszczalne także wtedy, gdy dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków, a przedmiot majątku wspólnego wchodził do majątku wspólnego dłużnika i jego małżonka jak ma to miejsce w opisywanym przypadku (wyrok SN z 6 czerwca 2003 r., IV CKN 204/01, uchwała SN z 12 maja 2011 r., III CZP 15/11). Ubocznie można przy tym wskazać, że przedstawione w sprawie tytuły wykonawcze dotyczą zaległości podatkowych powstałych od dnia 29 listopada 2001 do dnia 14 lipca 2008 r., natomiast przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązujące do nowelizacji z 20 stycznia 2005 roku przewidywały, iż zaspokojenia z majątku wspólnego mógł żądać wierzyciel, którego dłużnikiem jest tylko jeden z małżonków. Zaległości podatkowe A. W. (1) sprzed 20 stycznia 2005 r. przekraczają zaś wielokrotnie wartość przedmiotu umowy darowizny.

Lire la suite...